Je bent net wakker en maakt een lijstje in je hoofd van de dingen die je vandaag moet doen. Hartstikke productief, maar een douchebeurt en twee kopjes koffie later is er weinig over van het ik-ga-vandaag-heel-hard-werken-gevoel.

Hoewel een overzichtelijk lijstje voor mij in de meeste gevallen zorgt voor een productieve dag, is de concentratie doorslaggevend. En laat dat nou nét iets zijn wat je soms niet onder controle hebt. Je weet dat je afgeleid bent, maar het signaal naar je hersenen om daadwerkelijk aan de slag te gaan, laat het simpelweg afweten. Doe je niks aan.

Wetenschapper Cal Newport deed onderzoek naar ‘deep work’: supergeconcentreerd werken. En wat blijkt? Met werkdagen van 3-4 uur (het weekend niet meegerekend) heeft hij in één jaar tijd een boek en negen (!) wetenschappelijke artikelen geschreven. Zelfs in vijf jaar, misschien wel tien jaar tijd is dat voor mij te hoog gegrepen.

Het is de bedoeling dat je een werkdag zo minutieus mogelijk inplant en precies bijhoudt hoeveel ‘deep work’ je op een dag doet, aldus Newport. Dat moet lukken, maar om in opperste concentratie te kunnen werken is het vooral de kunst om niet afgeleid te worden. Zo is deze beste meneer niet te vinden op Facebook en Twitter (dat noemt ie trouwens ‘crack voor mediaverslaafden’, maar dat terzijde), mailt hij zo min mogelijk en heeft hij alleen een smartphone omdat het van mevrouw Newport moet. En daar ga ik de mist in.

Maar het hoeft gelukkig niet per se op de manier waarop Newport zijn to-do-lijstje heeft afgewerkt. Er zijn namelijk vier verschillende methodes.

1. Dit is er eentje voor de mensen met een naderende deadline, namelijk: totale afzondering. Wie nu denkt aan een hutje op de hei zonder internet zit helemaal goed. Niemand die jou daar af kan leiden.

2. Deze manier past iets beter bij de meesten van ons, gok ik. Het is de bedoeling dat je periodes van diep werk inroostert. Dan hoef je dus niet elke dag totaal afgezonderd van de buitenwereld je ding te doen.

3. Voor deze methode heb je eigenlijk alleen een kalender nodig. Het doet me denken aan vroeger, toen ik het nut niet zag van mijn bord leeg eten. De keren dat ik het wél deed, mocht ik een kruisje zetten. Aan het einde van de rit kreeg ik dan een klein cadeautje. De beloning is nu alleen dat je een ritme hebt gevonden en daar (hopelijk) nooit meer vanaf wilt wijken.

4. Deze laatste manier van diep werken draait om balans. Je doet eerst iets leuks in je vrije tijd, zodat je daarna twintig minuten tot een uur supergeconcentreerd kunt werken. Het lijkt misschien de makkelijkste methode, maar volgens Newport vergt het veel training.

Eigenlijk geldt voor alle manieren dat je soms lui moet zijn en dat je niet continu moet zoeken naar afleiding. Dus niet direct naar je telefoon grijpen als je even moet wachten, maar durf je te vervelen.