,,Dat je in 2016 maar een vaste baan mag vinden.” De blik die met dit zinnetje gepaard gaat, drukt medelijden uit: het arme meisje heeft drie studies afgerond en vier jaar na haar afstuderen nog altijd geen baan. Het zijn vooral bezorgde familieleden die zo reageren op mijn freelancebestaan. Dat vertelde ook een vriendin laatst. Ze had een fantastische klus binnengehaald, één die negen maanden gaat duren. ,,Dus nog geen vastigheid,’’ verzuchtte haar moeder.

Dat woord, vastigheid, klinkt in mijn oren niet onverdeeld positief. Het kan benauwend en beperkend zijn. Hoe vaak zie je niet dat mensen met een vast contract niet durven op te stappen omdat ze hun ‘vastigheid’ niet willen opgeven terwijl ze doodongelukkig zijn op hun werk? In zulke gevallen klinkt ‘flexibel en gelukkig’ een stuk beter dan ‘vast en ongelukkig’.

Zekerheid – wat al veel prettiger klinkt – haal ik als freelancer overigens uit heel andere dingen dan een contract. Ik werk bijvoorbeeld al een flinke tijd voor een magazine en weet zeker: zolang ik mijn werk goed doe, is het mijn werk. De basis is wederzijds vertrouwen, loyaliteit en een fijne werkverhouding. Mocht een van die dingen (of het budget) wegvallen, dan is het tijd om door te gaan naar de volgende klus. Die vrijheid hebben beide partijen. En daar moet je niet te rouwig om zijn. Er komt wel weer een nieuwe klus. Je bent immers goed in je werk, toch?

Maak ik me wel eens zorgen of er wel een volgende klus komt? Natuurlijk. Maar in de praktijk zit ik nooit zonder. Bovendien zie ik veel voordelen:

Het gevoel van vrijheid om opdrachten te kiezen en de kaders van het werk te bepalen.
Ik maak een enorme ontwikkeling door. Dat komt deels doordat ik veel verantwoordelijkheid krijg – ik word immers pas ingehuurd als ik echt nodig ben. En deels doordat ik een set klussen heb waarmee ik aan verschillende capaciteiten werk.
Ik zit altijd op mijn plek. Want als het niet zo is, verwijs ik mezelf terug naar bulletpoint 1.
Het aantal flexibele contracten is volgens het CBS met 87.000 gegroeid in 2015 en zo ook het aantal zzp’ers (34 duizend in een jaar). Eerlijkheid gebied te zeggen: het is vooral de crisis geweest die invloed had op de toename van flexibel werken. Sinds 2008 is het aantal vaste arbeidsrelaties namelijk geslonken met 600.000. Maar ik verwacht, nu werkgevers maar vooral ook werknemers aan de voordelen van flexibel werk hebben geroken, dat het aantal flexibele contracten blijft toenemen. En dat is voor mij ook gunstig: meer dynamiek en dus een ruimere keuze aan opdrachtgevers om bij aan boord te springen. En nog een voordeel: een positiever imago voor freelancen en flexibel werken. Wellicht kan ik dan op 31 december 2016 proosten op een nieuwe klus zónder misplaatste meelijwekkende blikken.