Hoewel ik allergisch ben voor termen als ‘personal branding’ en een ‘sterk merk’ neerzetten, heb ik mij laten vertellen dat de begrippen meer zijn dan  simpele marketingtrucs. Sterker nog, ik voel meer dan ooit de behoefte om duidelijker voor ogen te krijgen hoe ik over wil komen op anderen.

Dat begint bij een ouderwets potje nadenken. Je krijgt meer inzicht in welke indruk jij op anderen maakt, wat jouw specifieke kenmerken zijn op basis waarvan je keuzes maakt en wat jij als persoon te bieden hebt. Deze investering in jezelf is niet alleen voor ondernemers. Want wie wil nou niet weten of ie een beetje aardig gevonden wordt?

De boel overdenken begint bij een lege keukentafel en een stapel pennen en papier. Het is de bedoeling dat je neerpent hoe anderen jou zouden kunnen omschrijven. Schrijf alleen de dingen op waarin jij jezelf herkent. Kijk goed naar jezelf en probeer te streven naar de beste versie daarvan, maar maak er geen onrealistisch plaatje van. Niemand is perfect. Dát zou wat zijn.

Wéér zo’n vreselijke term: wat zijn jouw ‘unique selling points’? Waar ben je goed in, wat is jouw specialisatie? Eh, kunnen we dit in het vervolg gewoon weer persoonlijke of speciale kenmerken noemen? Goed, deze stap lijkt me duidelijk. Hoe zorg jij ervoor dat je opvalt tussen al die anderen? Heus, er is iets wat jij heel goed kan. Je moet het alleen nog even opschrijven (en doen). Jij hebt daar uiteraard baat bij, maar jouw omgeving ook. Let maar op: je baas weet straks precies wat hij zonder zorgen aan jou kan overlaten. Hartstikke handig.

Nu je weet wat jij wilt uitstralen en waar je goed in bent, kun je óók bepalen waar je juist niét voor staat. Durf nee te zeggen als iets niet bij je past, daarmee laat je zien dat je een sterke persoonlijkheid hebt, niks mis mee. Los daarvan worden we natuurlijk alleen blij van de dingen die we oprecht leuk vinden. En daar haalt jouw omgeving dan weer een voordeel uit. Op m’n vrolijkst ben ik immers een stuk leuker.

Het laatste punt lijkt overbodig, maar dat is het niet: vergeet je online zichtbaarheid niet, ook wanneer je eigenlijk een spuughekel hebt aan Facebook, Twitter en LinkedIn. Het is toch lullig als mensen je niet kunnen vinden op het wereldwijde web. Misschien ligt het aan mij, maar ik zie dan toch al gauw een kluizenaar voor me, iemand die niks met de buitenwereld te maken wil hebben. Ik durf te wedden dat dit niet helemaal het beeld is dat je over wil brengen. En zo wel, dan kun je daar altijd nog je ‘unique selling point’ van maken.