Het opvallendste bericht over de arbeidsmarkt kwam afgelopen weken toch wel van de Arbeidsinspectie die zei dat we beter geen nieuwe arbeidsmigranten binnen kunnen halen om het personeelstekort aan te pakken. Want dat lost het arbeidsprobleem een beetje op, maar zou tot nóg grotere problemen op de huizenmarkt en in het onderwijs leiden. Langer werken en onbenut arbeidspersoneel inzetten is beter, stelt de inspectie. 

Maar hoe dan? Ik kom geregeld mensen tegen die minder willen gaan werken maar mensen die méér uren willen zijn zeldzaam. En mensen die al jaren aan de zijlijn staan, zijn nu eenmaal niet binnen een paar weken zo omgeschoold en gemotiveerd dat ze aan de slag kunnen. 

Bovendien komt het grootste probleem er nog aan: vergrijzing. Over krap twee decennia zijn er in Nederland minder mensen in de werkzame leeftijd dan nu terwijl het aantal gepensioneerden enorm stijgt. In de jaren 80 was er één 65-plusser op vijf mensen tussen de 20 en 65 jaar. In 2010 was het één op vier, nu is het al één op drie en over enkele tientallen jaren is het één op twee; voor iedere gepensioneerde zijn er dan nog maar twee werkenden. Zie je het voor je? 

Hoe moet dat in de zorg waar nu al personeelstekorten zijn? In de bouw, logistiek, Schiphol, overal staan werkgevers te springen om personeel. Alleen al in de horeca zijn 100.000 vacatures.

Zonder arbeidsmigranten stort de arbeidsmarkt in en daarmee ook onze welvaart. Ik spreek geen werkgever meer die geen problemen heeft met het vinden van personeel. Iedereen is op zoek. Recruiters kijken onder iedere tegel of ze iemand vinden die aan de slag wil. Kijk dit clipje van Arjen Lubach maar eens. Het tekort lijkt onoplosbaar. 

En ondertussen dendert dus de vergrijzing als een tanker op ons af: niet te stuiten. 

Dus laten we haast maken met het aan het werk helpen van mensen die om wat voor reden dan ook langs de zijlijn staan. Maak die flexibele contracten en bied die afwijkende werktijden als een kandidaat dat wil. Geef mensen een kans. 

Maar laten we tegelijkertijd nadenken hoe, of en welke arbeidsmigranten we binnenhalen. Dat werkt beter dan afwachten en toezien hoe mensen in lekkende opblaasbootjes Europa proberen te bereiken. Precies dat, een uitgekiend migratiebeleid, stelt de Europese Commissie voor. Kijk welke vaardigheden, welke mensen er nodig zijn en haal die naar Europa. Natuurlijk de problemen die de Arbeidsinspectie ziet zijn er óók, maar die zijn misschien beter oplosbaar mét dan zónder voldoende handjes. Een open dialoog over dit probleem is nodig, want arbeidsmigratie is van alle tijden. Iedereen heeft wel een familielid dat in de vorige eeuw naar Australië of Canada trok. Of de eigen roots liggen in een buitenland, sla de stamboom er maar eens op na.